Cyber πολέμους: εικονικές επιθέσεις για την πραγματική αποζημίωση.
In αυτό το άρθρο it’s highlighted, according Britain’s Intelligence and Security Committee, πως τα έθνη είναι η μίσθωση Cybermercenaries για να εξαπολύσουν επιθέσεις ενάντια στους εχθρούς τους.
Σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου τα πάντα είναι συνδεδεμένο και είναι διαθέσιμη on line, είναι “αρκετά εύκολο” να επιτεθεί τοπικά: προτιμώμενες στόχοι είναι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τις εταιρείες ενέργειας.
Ένας πόλεμος στον κυβερνοχώρο είναι ένα νέο στυλ της επίθεσης, αποφεύγοντας έναν πραγματικό πόλεμο, αλλά να είναι σε θέση να δημιουργήσει τεράστια ακίνητη ζημιές!
Σε αυτό το σκηνικό, όπου ο εχθρός παραμένει αόρατο και δύσκολο να βρεθεί ( αλλά όχι αδύνατο! ), βλέπουμε άλλες ενέργειες που εκτελούνται στην αγορά για να επιτεθεί ιδιωτικές εταιρείες: to steal valuable information and secrets to compete unfairly.
This is one of the most effective strategies for those with the means and structures to implement it, and the most dangerous and destructive to the sufferer because what seems to be a world of new opportunities it’s, at the same time, a hell full of traps if you don’t know where to pay attention…
At this stage there is a wonderful great opportunity offered by internet, but, at the same time, seems that all the information transiting on it are easily spied by the same service providers (OTT).
It’s quite hard to distinguish what could be good and what is not… there is only one certainty: the structure itself doesn’t guarantee privacy.
This is a problem that will impact hugely on cloud services and will increase the business of cyber security.
